Luister naar dit artikel
Karel Nuks – De dreigende escalatie van het conflict tussen de WEF/VS/EU/NATO-kongsi enerzijds en de Russische Federatie anderzijds geeft aanleiding tot grote zorg. Zowel een escalatie met conventionele militaire middelen als een nucleaire escalatie zijn desastreus. In de eerste plaats voor de Oekraïne maar zeker ook voor de buurlanden en bij uitbreiding potentieel voor heel Europa en de wereld.
De stem van de rede en commonsense klinkt in EU- en NAVO-kringen maar zeer zwak. Ik maak onderscheid omdat het twee entiteiten zijn. Maar in werkelijkheid bestaat zowel de top van de EU als de top van de NAVO uitsluitend uit politici. Daar reken ik ook de hele militaire legertop van de NATO toe. Wanneer je niet ‘politiek gevoelig’ bent, bereik je nooit een hoge positie in dergelijke kringen. Concreet betekent het dat je daartoe ‘adviezen’ moet geven die bij je politieke broodheren in de smaak vallen.
Adviezen in de zin van beperking van het conflict of deëscalatie zijn binnen de WEF/VS/EU/NATO-kongsi uiteraard (nog) niet welkom. Voor het WEF niet omdat het minder inkomsten betekent. Oorlog is zeer winstgevend namelijk voor alle strategische WEF-partners. Denk daarbij aan banken, grondstoffenproducenten, R&D-consortia in de wapenindustrie, de wapenindustrie zelf en andere militaire toeleveringsindustrieën.
Daar staat tegenover dat er ook waarschuwende geluiden zijn. Zo gaf de RAND Corporation een niet mis te verstaan advies aan het Pentagon/Witte Huis. Jammer dat er in het Pentagon louter haviken werken en in het Witte Huis oorlogshitsers aangevoerd door een seniele ouwe kerel. Over het totale gebrek aan kennis en ervaring van de Haagse minister van Defensie hoeft geen woord meer vuil gemaakt te worden, lijkt me. Voor de goede orde, het rapport dat hieronder besproken wordt is van een Amerikaanse denktank. Geen Russische.
Waarom brengt CSTV dit nieuws?
CSTV staat voor vrije nieuwsgaring. Zoals bekend wordt de Westerse main stream media volledig door deglobalistengecontroleerd. CSTV heeft hier onlangs een artikel aan gewijdgebaseerd op het werk van onderzoeksjournalist Cees van den Bos. Cees van de Bos belicht in een drietal artikelen, met informatie verkregen uit onder andere WOB-documentatie. Hij beschrijft op welke manier dat in zijn werk gaat; totale controle tot op het laatste detail.
CSTV doet geen uitspraken over de inhoud of juistheid van het artikel opRussia Today. Het impliceert ook niet dat CSTV pro-Russisch is of anti-Oekraïne. CSTV is van mening dat de Westerse bevolkingnieuwsover het conflict in de Oekraïne ook vanuit een andere invalshoek belicht mag zien. Voor het originele artikel, klikhier. U heeft waarschijnlijk wel een VPN nodig.Russia Todaywordt in deze democratie door de overheid geblokkeerd.
-0-0-0-0-0-0-
Door Felix Livshitz –De RAND Corporation is een zeer invloedrijke elite-denktank voor nationale veiligheid die rechtstreeks door het Pentagon wordt gefinancierd. RAND heeft een baanbrekend rapport gepubliceerd waarin RAND zegt dat verlenging van de proxy-oorlog de VS en hun bondgenoten actief schaadt. Het rapport waarschuwt Washington dat het “een langdurig conflict” in Oekraïne moet vermijden.
Wat zijn de belangen van de VS in Oekraïne?
Het rapport heeft een ondubbelzinnige titel, “Avoiding a long war: US policy and the trajectory of the Russia-Ukraine conflict”, wat een sterke indicatie geeft van de inhoud.
Het begint met te stellen dat de gevechten “het belangrijkste interstatelijke conflict in decennia vormen, en dat de ontwikkeling ervan grote gevolgen zal hebben” voor Washington, waaronder het actief schaden van Amerikaanse “belangen“. Het rapport maakt heel duidelijk dat de Oekraïners weliswaar hebben gevochten, en dat hun steden zijn “platgewalst” en hun “economie gedecimeerd”, maar dat deze “belangen niet synoniem zijn” met die van Kiev.
Als de VS hun financiële, humanitaire en vooral militaire steun onmiddellijk zouden stopzetten, zou Oekraïne volledig instorten. RAND noemt verschillende redenen waarom dat verstandig zou zijn. Niet in de laatste plaats omdat een Oekraïense overwinning zowel “onaannemelijk” als “onwaarschijnlijk” wordt geacht, vanwege de Russische “vastberadenheid“. En verder omdat de Russische militaire mobilisatie “het tekort aan mankracht dat het succes van Oekraïne in het tegenoffensief in Kharkiv mogelijk maakte, heeft verholpen”.
Vanuit het perspectief van de Amerikaanse “belangen” merkt RAND op dat, het Kremlin weliswaar niet heeft gedreigd met het gebruik van kernwapens. Maar dat betekent niet dat er “verschillende kwesties zijn die het Russische gebruik van kernwapens zowel een plausibele mogelijkheid maken waarmee Washington rekening moet houden als een enorm belangrijke factor bij het bepalen van het toekomstige verloop van het conflict”.
En wat zijn de risico’s voor de VS?
De denktank gelooft dat de regering Biden “voldoende reden heeft om van het voorkomen van Russisch gebruik van kernwapens een topprioriteit te maken”. In het bijzonder moet zij proberen een “directe nucleaire uitwisseling” met Moskou, een “direct conflict met Rusland” of een bredere “oorlog tussen de NAVO en Rusland” te voorkomen.
Wat dit laatste punt betreft, vreest RAND dat de eis van de Amerikaanse generaal Mark Milley dat het conflict “binnen de geografische grenzen van Oekraïne” moet blijven, op het punt staat te worden genegeerd. RAND komt tot die vaststelling gezien “de omvang van de indirecte betrokkenheid van de NAVO-bondgenoten bij de oorlog adembenemend is”. Daartoe behoort ook de“tientallen miljarden dollars aan wapens en andere hulp” en “tactische steun voor inlichtingen, bewaking en verkenning”, samen met “miljarden dollars per maand aan directe begrotingssteun voor Kiev”.
Wat zijn de risico’s voor de Europese NATO-bondgenoten?
Een dergelijke vrijgevigheid zou, zo voorspelt RAND, Moskou ertoe kunnen brengen diverse tegenmaatregelen te nemen als het Kremlin concludeert dat de nationale veiligheid van het land “ernstig in gevaar is”. Zoals “de NAVO-leden te straffen … met als doel de steun van de bondgenoten aan Oekraïne te beëindigen. Een andere mogelijkheid is; “de NAVO preventief aan te vallen als Rusland meent dat een NAVO-interventie in Oekraïne op handen is”. Verder zou Rusland “de overdracht van wapens aan Oekraïne kunnen verhinderen”. Of “vergeldingsmaatregelen te nemen tegen de NAVO voor vermeende steun aan interne onrust in Rusland,” .
Deze resultaten zijn “geenszins onvermijdelijk”, maar vormen toch een “verhoogd” risico, vooral in het licht van incidenten zoals een Oekraïense luchtverdedigingsraket die in november 2022 Pools grondgebied trof. Deze situatie werd verergerd doordat de Oekraïense president Vladimir Zelensky ten onrechte beweerde dat het om een opzettelijke Russische aanval ging. Hoewel deze gebeurtenis “niet uit de hand liep, toonde het aan dat gevechten onbedoeld kunnen overslaan naar het grondgebied van naburige Amerikaanse bondgenoten.”
Nog zo’n incident zou kunnen betekenen dat “het Amerikaanse leger onmiddellijk betrokken raakt bij een hete oorlog met een land dat het grootste kernwapenarsenaal ter wereld heeft.” Dit is, net als een conventioneel conflict tussen de NAVO en Rusland, een vooruitzicht dat Washington ten koste van alles moet vermijden, aldus RAND.
RAND voorziet mogelijk verlies van de VS in het conflict
Het is duidelijk dat de VS een dergelijk conflict zouden kunnen verliezen, onder meer omdat, zoals RAND opmerkt, “de intensiteit van de militaire steun” die Oekraïne van zijn westerse helpers krijgt, al een “onhoudbaar” niveau nadert, met Amerikaanse en Europese wapenvoorraden die “opraken”. Dit betekent dat een langere oorlog gelijk staat aan meer Oekraïens grondgebied dat met Rusland wordt herenigd.
Is er een oplossing?
Wat de territoriale verliezen betreft, is RAND onbewogen door de argumenten dat Oekraïne moet proberen alles wat het sinds 2014 is kwijtgeraakt te heroveren. Volgens RAND staat “meer territoriale controle niet rechtstreeks in verband met meer economische welvaart” en leidt het ook niet tot “meer veiligheid”. Dat Kiev sinds september land heeft heroverd, betekent dat “Rusland het land als geheel veel hogere economische kosten heeft opgelegd.”
RAND is ook van mening dat een aantal argumenten die voortzetting of escalatie ondersteunen niet geldig zijn. RAND vindt het discutabel dat “een grotere Oekraïense territoriale controle” moet worden verzekerd “om de internationale normen te versterken en de toekomstige economische groei van Oekraïne te bevorderen”. RAND komt tot die conclusie om een aantal redenen. RAND acht het “onwaarschijnlijkdat Kiev verder gaat dan de controlelijn van vóór februari 2022″. Laat staan dat “Kiev erin slaagt gebieden terug te veroveren die Rusland sinds 2014 heeft bezet” Mocht Zelensky met steun van de NAVO daar wel in slagen “de risico’s op escalatie vanuit Moskou, met inbegrip van nucleair gebruik of een aanval op de NAVO zullen toenemen”.
Het Kremlin zou het mogelijke verlies van de Krim waarschijnlijk beschouwen als een veel grotere bedreiging voor zowel de nationale veiligheid als de stabiliteit van het regime,” waarschuwt het rapport.
De conclusies van RAND
Al deze factoren maken “het vermijden van een lange oorlog de hoogste prioriteit na het minimaliseren van het risico van escalatie”. RAND beveelt de VS aan “stappen te ondernemen die een einde van het conflict op middellange termijn waarschijnlijker maken”. Dat kan door“het afgeven van garanties met betrekking tot de neutraliteit van het land”. Moskou had al voor het begin van het conflict gepleit voor een neutraal Oekraïne maar dat was tegen dovemansoren gezegd, evenals de “sanctieverlichting voor Rusland”.
Het rapport waarschuwt echter voor een “dramatische verschuiving in het beleid van de VS van de ene op de andere dag”. Zo’n ommezwaai lijkt RAND “politiek onmogelijk – zowel in eigen land als bij de bondgenoten”. In plaats daarvan wordt aanbevolen “instrumenten” te ontwikkelen om de oorlog tot een einde te brengen via onderhandelingen”. Volgens RAND moet deze“van tevoren met Oekraïne en met de bondgenoten van de VS worden afgestemd” om de klap te verzachten. Dit proces moet echter snel van start gaan, want “het alternatief is een lange oorlog die de VS, Oekraïne en de rest van de wereld voor grote uitdagingen stelt”.
Wat het Rand-rapport niet noemt
Wat dit voorstel negeert is dat westerse leiders consequent hebben bewezen dat ze niet kunnen worden vertrouwd op het respecteren of naleven van verdragen die ze hebben ondertekend en bemiddeld met Rusland, zoals de Minsk-akkoorden, waarvan de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft toegegeven dat ze nooit bedoeld waren om te worden uitgevoerd, maar eerder om tijd te winnen voor Kiev.
Het kan dus zijn dat Moskou helemaal niet geïnteresseerd is in de oplossing van RAND en in plaats daarvan ervoor kiest de oorlog op zijn eigen voorwaarden te beëindigen.
-0-0-0-0-0-0-
Nawoord
Karel Nuks– Voor zover ik het kan overzien lijkt het advies van RAND buitengewoon zinnig. Maar zoals bekend resulteert een zinnig advies niet onverkort tot een zinnige beleidslijn van politici. In tegendeel zelfs. De schrijver van het artikel, Felix Livshitz, merkt dat dan ook terecht op in zijn afsluitende alinea.
Zo las ik een bericht dat Polen zo’n honderd Apaches gevechtshelikopters heeft besteld. En wellicht overwegen andere NAVO-bondgenoten ook grote wapenaankopen. Duitsland bijvoorbeeld gaat 100 miljard uit geven om hun krijgsmacht te moderniseren en schroeft het defensiebudget op tot 72 miljard per jaar. Dit betekent hoe dan ook dat de strategische WEF-partners zich in de handen wrijven bij het vooruitzicht van die miljardenwinsten; oorlog of geen oorlog, allebei goed.
Wat ik wel hoopgevend vind, is dat invloedrijke partijen in de VS van mening zijn dat het wijs zou zijn dat de VS/NATO zich ‘strategisch terugtrekt’ uit het conflict. Dergelijke geluiden hoor ik in de Europese frame stream media (nog) niet. Mocht het zover komen, zijn de bestellingen voor allerhande wapensystemen zeker al geplaatst én zijn ze bindend uiteraard.
Het hele conflict draait uiteraard om macht. En macht is direct gekoppeld aan aanzien. Verlies van aanzien betekent gezichtsverlies. Niemand lijdt graag gezichtsverlies en zeker megalomane regeringsleiders niet. In dergelijke situaties zijn er maar een paar mogelijke uitkomsten: de ene partij zegeviert op het slagveld en wint macht en aanzien en de ander verliest en lijdt gezichtsverlies. Of het conflict wordt beëindigd aan de onderhandelingstafel waarbij alle betrokken partijen in gelijke mate het gezichtsverlies kunnen beperken. Rusland heeft meerdere malen aangedrongen op onderhandelingen. Laatst nog bij monde van hun minister van BuZa, Sergey Lavrov. Ik ben benieuwd wie de rangen durft te breken aan de zijde van de WEF/VS/EU/NATO-kongsi.
